Drugie ćwiczenie kreatywne w kalendarzu inspiracji na kwiecień polegało na opisaniu swojego dnia. Niby takie proste kilka zdań, ale był w tym haczyk.
Jak brzmiało to ćwiczenie?

“Opisz swój dzień, jakby wyglądał, gdybyś była przedstawicielem innej płci.”

Daliście radę wczuć się w kogoś innego? Ja spróbowałam. Ostrzegam „wrażliwców”, jest trochę mięsa, bo pasowało mi do mojego przeciwieństwa.

Wstałem rano przed tym cholernym budzikiem. Gdyby nie był w nowym telefonie, dawno bym go wypierdolił. Nie trawię tego dźwięku. Sonia przekręciła się tylko na drugi bok, mamrocząc coś pod nosem. Zacisnąłem zęby, żeby nie walnąć czegoś głupiego. Wczorajsza awantura mi w zupełności wystarczyła.

Wyszedłem z sypialni zamykając drzwi. Jeszcze dwanaście godzin i znowu będę w łóżku.

Jak bardzo się starałem być cicho i tak się budziła i wpychała mi przygotowaną wcześniej paczkę z lunchem.

– Wieczorem idę na wystawę – poinformowała mnie, wypychając za drzwi.

W autobusie zawsze dosypiałem, uroki jazdy z pętli do pętli. Tylko ostatni kilometr od przystanku do biura był, zwłaszcza w deszczowe dni, odświeżającą pobudką. Dość dobrą, żeby ogarnąć pierwszego calla po przekroczeniu progu firmy. Ani nie byłem pierwszy ani ostatni, żeby tylko spokojnie wyrabiać normę do emerytury.

– Słuchaj, stary. Dobrze, że jesteś, bo musisz skoczyć do klienta zamiast Aśki – zaczepił mnie mój przełożony, gdy robiłem sobie kawę. – Prezkę ogarniesz w taksie.

„Witamy w kieracie” pomyślałem, wrzucając kubek do zlewu.